blog ตอนนี้เป็นการเปิดเผยเบื้องหลังการแต่งตัวเป็นสาวน้อยไมโกะ เจาะลึกกันถึงห้องแต่งตัว ห้องแต่งหน้า เปลี่ยนใส่กิโมโนแบบที่ที่อื่นไม่มีแน่นอน
ทีม @japaijapan เราได้รับอนุญาตจากร้าน Gion AYA แล้วสำหรับการเข้าไปถ่ายทำถึงในสตูดิโอ
ทุกอย่างตามความเห็นสมควรที่สามารถนำมาเผยแพร่ให้ทุกคนได้ชมค่ะ
ร้านที่รับแต่งตัวเป็นไมโกะให้กับนักท่องเที่ยวต่างชาติหรือแม้แต่คนญี่ปุ่นเองซึ่งเป็นที่นิยมมากเมื่อมาถึงเกียวโต ในเขตกิองนั้นเป็นที่ที่รวบรวมร้านเหล่านี้ไว้มากเลยทีเดียว ทีม @japaijapan เราได้ลองค้นหาจากหลายๆที่ก่อนที่จะเลือกร้าน 「Gion AYA」 และทำการจองไว้ล่วงหน้าถึงหนึ่งเดือน จากข้อมูลร้านที่เราได้อ่านจากเวบไซด์ ของ GionAYA มีรายการทีวีหลายรายการที่ไปถ่ายทำเรื่องราวของไมโกะ โดยใช้ชุดกิโมโนของที่นี่ ช่างแต่งหน้า ช่างแต่งตัว ซึ่งเป็นข้อมูลที่ค่อนข้างทำให้เราตัดสินใจเลือกไม่ยาก และอีกเหตุผลนึงคือเรามีเพื่อนคนญี่ปุ่นที่แนะนำร้านนี้ให้กับเราตอนที่เรากำลังหาข้อมูล
ด้วยที่เราอาศัยอยู่ในประเทศญี่ปุ่นจึงติดต่อของจอง และ ขอถ่ายรูปด้านในเป็นกรณีพิเศษผ่านทาง e-mail การตอบรับของเจ้าของร้านที่ใส่ใจส่งเมล์กลับมาทันที และคอยถามเราเป็นระยะๆถึงเรื่องการเดินทาง (คือเป็นห่วงตั้งแต่ออกเดินทางจากโตเกียวไปเกียวโตเลยหละ)
พอมาถึงเวลานัด ตรงเวลา พนักงานออกมายืนรอรับ พร้อมกับเรียกชื่อเราได้ถูกต้อง เชิญเข้าไปนั่งในห้องรับรองและอธิบายสั้นๆถึง plan ที่เราเลือกมาถ่าย กรอกรายละเอียดไป (จริงๆแล้ว plan ที่เลือกก็ได้ตกลงกันมาก่อนตอนจอง)
แต่ร้านนี้แนะนำให้ขึ้นแท็กซี่ไปเลยค่ะ ไม่เสียเวลาเดินและจะได้ไม่หลงทางด้วย
ร้านอยู่ในกิองเลย แต่ว่าอยู่ในซอยเล็กๆทำให้มองเห็นยาก แท็กซี่ก็ไม่เกิน 1,500เยน จากสถานีเกียวโต
พนักงานก็เดินไปหยิบอุปกรณ์มาให้สองอย่างคือ ถุงเท้าและชุดสีขาว คือเป็นชุดด้านในก่อนที่จะใส่กิโมโนทับอีกชั้น เราก็ต้องถอดเสื้อผ้าออกหมดแล้วใส่แค่ชุดนั้นไปนั่งแต่งตัว *นี่สินะถึงไม่ให้ถ่ายรูป ^^;
ด้านในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้ามีอ่างล้างหน้า ตู้ล็อกเกอร์ ห้องน้ำ อุปกรณ์สำหรับล้าง เช็ดหน้าครบชุด หลังจากถ่ายรูปเสร็จล้างหน้าสระผมที่นี่ได้เลย มีไดร์เป่าผมให้ด้วย โฟมล้างหน้าก็มี
ขั้นแรกคือการเก็บผมทั้งหมดใส่เน็ท (ที่คลุมผม) เพื่อทำการลงแป้งครึ่งตัวบนและแต่งหน้า เชือกสีชมพูเราจะได้เห็นตลอดเวลา กว่าจะแต่งเสร็จออกมาสวยเรามีเชือกชมพูพันตัวประมาณ 10 เส้น! รัดจนแน่น
ระหว่างที่ทาตัวด้วยแป้งสีขาวๆที่เราเห็น ก็ได้มีการพูดคุยกันไปเรื่อยๆเป็นความรู้
*ทำไม ไมโกะ กับ เกอิชา ต้องหน้าสีขาวด้วยคะ << เรารู้ว่าทุกคน อยากถามเหมือนกันและอยากรู้คำตอบเหมือนกัน >>
…. เพราะว่า สมัยก่อนเค้ามีแค่แสงเทียนสีนวลๆเหลืองๆริบหรี่ๆ การทาหน้าสีขาวนอกจากทำให้ดูสวยพอดีกับแสงไฟแล้วยังทำให้เห็นใบหน้าของไมโกะได้ชัดอีกด้วยค่ะ
แป้งที่ทาเป็นผงมาก่อนแล้วนำมาผสมเป็นของเหลว มีหลายโทนสีเผื่อผสมให้เหมาะกับไมโกะคนนั้นๆไป การทาหน้าสีขาวด้วยวิธีแบบนี้เป็นวิธีที่นักแสดงคะบุกิก็ใช้เหมือนกันค่ะ
อุปกรณ์เสริมความสวยของไมโกะ มีไม่เยอะค่ะ แค่นี้เองมีแค่แป้ง สีทาปากและน้ำมัน (ค่ะ น้ำมันก้อนๆ แทนรองพื้นของการแต่งหน้าสมัยปัจจุบัน ซึ่งจะทำให้แป้งขาวๆติดหน้าได้ทนนาน)
ลืมตามองกระจกอีกที หน้าซีด! ตกใจตัวเองมากเวลานั้น ขาวล้วนแบบไร้สี มันน่ากลัวสุดๆ
ช่างแต่งหน้าค่อยๆเริ่มลงสีแดง กลายเป็นสิ่งมีชีวิตต่างจากเมื่อกี้มาก
การลบคิ้ว ด้วยเทคนิคพิเศษ แอบลืมตาดูแต่ไม่ถนัด ช่างบอกว่าใช้น้ำมันก้อนๆเมื่อกี้เลยลบคิ้วหลังจากที่ทาหน้าสีขาวแล้วก็เขียนด้วยดินสอใหม่ทับอีกครั้ง คิ้วสวยเลยหละ และก็ทาปากต่อด้วยสีแดงเช่นกัน
รูปสุดท้ายนี่แถมด้วยเทคนิคสมัยใหม่ กรีดตาให้คมกริบ 555~
พอถึงตอนนี้ได้เห็นหน้าช่างประจำตัวเราแล้ว สงสัยดูแต่รูปช่างแน่ๆ
เค้าใจดีมากพูดคุยตลอด ยิ้มแย้ม ถามอะไรก็ตอบ (แต่ความจำสั้นไม่ได้จำอะไรกลับมาเท่าไหร่เลย) พอเราแต่งหน้าเสร็จก็เริ่มมีแขกคนอื่นเข้ามาในห้องแต่งตัวกันบ้างแล้ว ช่างคนอื่นก็ทักทายแขกที่มาทุกคนแบบกันเองมาก แนะนำชื่อตัวเองให้แขกทุกคนทราบด้วย
ถึงขั้นใส่วิก เรามีการใช้ผมจริงส่วนนึงด้วย เป็นผมส่วนหน้าทั้งสองข้าง ช่างจะแบ่งเป็นสองส่วนไว้ หลังจากนั้นจะเอาวิกมาครอบใส่แล้วเก็บผมจริง ปาดเข้ากับวิก ฉีดด้วยเสปย์ติดหนึบเลยเหมือนผมจริงมาก
มัดโบว์ที่ผมหน้าสีแดง ยิ่งทำให้ดูสดใสน่ารักไปเลย ก็เป็นอันเสร็จพิธีการแต่งหน้าและทำผมของไมโกะ
ย้ายห้องไปแต่งตัวใส่ชุดกิโมโนกัน
เลือกกิโมโนที่แขวนอยู่เป็นร้อยๆชุดได้ตามสบายเลย สีที่ชอบ ลายที่ชอบ *ตาลายไปพักนึง
เราเลยบอกช่างว่า เลือกมาเถอะขอสีแดง ลายอะไรก็ได้ ตามันลาย @~@
ได้สีแดงลายดอกไม้มาถูกใจเลย การแต่งกิโมโนคนเดียวลำบากมาก ปกติก็จะต้องมีผู้ช่วย เราโดนเชือกชมพูมัดรอบตัวไม่รู้กี่เส้นละทีนี้ มัดแน่น ตามด้วยผ้าอีกไม่รู้กี่ชั้นกว่าจะได้ห่มกิโมโนสีแดง
มัดจนเหลือตัวนิดเดียว ไขมันบีบไปทั้งตัวเซลลูไลท์กระเด็น
มาถึงขั้นใส่โอบิ ผ้าลายสวยๆนี่ก็ยัดปลายผ้ายัดแล้วยัดอีกจนตัวแน่น ถ้าล้มก็ลุกขึ้นเองไม่ได้เลยละกัน
โอบิจะอยู่ด้านหลัง เหมือน เกอิชา เหมือนผู้หญิงญี่ปุ่นทั่วไป ซึ่งจะต่างกับสาวขายบริการที่พันโอบิไว้ด้านหน้า เพื่อสะดวกต่อการแกะ ถอด และผูกใหม่ …
ราคาของกิโมโน ดูได้จากลายผ้าที่ปักค่ะ ราคาจะแพงถ้าเป็นลายนกกระเรียน หรือ หงส์
สิ่งที่หลายๆคนยังเข้าใจผิดกันว่า ไมโกะ หรือ เกอิชา คือผู้หญิงขายตัว นี่เป็นความรู้ที่ผิดมากๆ
เครื่องประดับเพิ่มเติมนอกจากโบว์แดงเส้นเดียวบนหัวตอนแรกแล้ว ยังมี ปิ่นและดอกไม้
ซึ่งดอกไม้ประดับผมของที่นี่ แบ่งเป็นดอกไม้ประจำของแต่ละเดีอนด้วยค่ะ เราเลือกดอกไม้ของเดือนกันยายน
เสร็จเรียบร้อย เราใช้เวลาแต่งหน้า ใส่วิกและแต่งกิโมโนไปทั้งหมด หนึ่งชั่วโมงเต็ม
ต่อไปคือการเข้าไปถ่ายในสตูดิโอและถ่ายด้านนอก (outdoor) อย่างละเซ็ตด้วยค่ะ
บอกไว้ก่อนเลยว่า นั่งแล้วลุกเองไม่ได้ค่ะ ต้องมีมือวิเศษยื่นมาช่วยดึงให้เราลุกขึ้น เพราะตัวแน่นมาก
เราถ่ายในสตูดิโอโพสท่าไปตาม plan ที่เลือกไว้ พอครบช่างแต่งหน้าก็จะมารับเราไปถ่ายรูปด้านนอก คือช่างแต่งหน้าทำผมตอนนี้เป็นผู้ช่วยตากล้องอีกทีคอยถือกระเป๋ากับ reflector เดินตาม
รองเท้าของไมโกะ … เป็นแบบนี้ค่ะ
เดินยากพอตัว ต้องเตาะแตะๆไปตามเรื่องตามราว อย่าได้ไปวิ่งแข่งกับใครเลยหน้าทิ่มแน่นอน
เดินผู้ดีๆไปเรื่อยๆ เจอทางหินกรวดก็ต้องเกาะเพื่อนหละทีนี้
เราทิ้งกันไว้ก่อนหน้าว่า หลายคนเข้าใจผิด ว่าไมโกะกับเกอิชาเป็น ผู้หญิงขายบริการ…ทางเพศ
ไมโกะ และ เกอิชา เป็นสาวที่ไม่ได้ขายบริการอย่างนั้นค่ะ แต่ให้บริการด้านความบันเทิงกับลูกค้า เช่นการเล่นดนตรี การพูดคุย การชงชา การจัดดอกไม้หรือแม้แต่การวาดรูป ดังนั้นไมโกะและเกอิชา คือนักศิลปะ นักการพูด และนักบริการที่ดีมีความรู้มากกว่าผู้หญิงสามัญชนทั่วไปเสียอีก การฝึกฝนที่ต้องใช้เวลาทำให้เด็กผู้หญิงหลายคนต้องเข้าฝึกตั้งแต่อายุยังน้อย เราจึงเรียกเด็กผู้หญิงพวกนั้นว่า “ไมโกะ” เด็กน้อยไมโกะเหมือนเด็กฝึกงานที่คอยเรียนรู้งานจากรุ่นพี่คือ “เกอิชา”
จึงพูดให้เข้าใจง่ายๆว่า “ไมโกะคือเกอิชาตอนเด็กนั่นเอง”
ทีม @japaijapan ขอบคุณร้าน Gion AYA ที่อนุญาตให้เราได้ถ่ายรูปในหลายๆส่วนและอนุญาตให้นำมาเผยแพร่ต่อได้
เพื่อเป็นเกร็ดความรู้เล็กๆน้อยๆ เรื่องเล่าต่างๆมีแทรกไว้ในใต้รูป
เราอยากให้คนไทยได้รับรู้เรื่องที่ถูกต้อง สวยงาม และปรับเรื่องการเข้าใจผิดบางส่วนให้เข้าใจตรงกัน blog ตอนนี้อาจจะเป็นประโยชน์ไม่มากก็น้อยและเป็นประสบการณ์ใหม่สำหรับอีกหลายๆท่านที่ยังไม่เคยได้ลองทำ
ถ้าท่านใดมี plan ไว้ว่าอยากจะลองเป็นไมโกะ ใส่กิโมโนเดินในเมืองกิองสักครั้งแล้ว
การเลือกร้านเป็นสิ่งสำคัญค่ะ ราคาถูกแพงมีให้เลือกเยอะจริงๆตลอดทาง
แต่เรามั่นใจว่า AYA ใช้เครื่องสำอางดี ชุดกิโมโนลายสวยดูมีราคา และการบริการแบบให้เต็มร้อยเปอร์เซนต์
อ่านจากรีวิว หรือ ดูจากเวบไซด์ของร้านนั้นๆ อาจจะช่วยให้เราตัดสินใจได้ง่ายและไม่ผิดหวังกับผลงานแน่ๆค่ะ
เรื่องของเกอิชา ไมโกะ และ โออิรัน มีหนังสือเล่มหนึ่งชื่อ “เอ๊ะ เจแปน” ของคุณณัฐพงศ์ ไชยวานิชย์ผล ได้เขียนไว้สั้นๆแต่เข้าใจง่าย ส่วนตัวเราชอบคำพูดที่เค้าใช้เรียก เกอิชาและไมโกะ ว่า “กลุ่มสืบสานวัฒนธรรม”
Leave a Reply
This site uses Akismet to reduce spam. Learn how your comment data is processed.