วันไหนได้แต่งตัวแต่งหน้าสวยๆก็อยากจะเก็บภาพไว้เป็นที่ระลึกหละ
น่าจะเป็นเรื่องปกติทั่วไปที่สาวๆส่วนใหญ่ทำกัน…..มั้ง (^^;)
เดือนเมษายนกลับไปงานแต่งงานเพื่อนสองงาน แล้วก็มีงานอื่นๆที่ต้องทำหน้าตัวเองให้มีสีสันออกงานเพราะปกติแคทแต่งหน้าไม่เป็น ได้แต่ปัดแก้มชมพูๆแล้วก็ไปสอน แล้วอยู่ที่ญี่ปุ่นก็ไม่ค่อยมีโอกาสได้ออกงานเท่าไหร่ ดังนั้นความรู้เรื่องการแต่งหน้าให้เป็น “ศูนย์” ….
รูปมัวและเบลอจริง ถ่ายในมุมมืด
กลับไปเดือนเมษามีโอกาสได้คุยกับรุ่นพี่คนนึงที่รู้จักมาก่อนหน้านี้ 5ปีละ ตอนนี้พี่แพตของเราก็เป็นอาจารย์สอนแต่งหน้าของสถาบันสอนแต่งหน้าแห่งนึงแล้ว ติดต่อพี่แพตให้ช่วยแต่งหน้าไปงานแต่งงานเพื่อนให้หน่อย ไม่งั้น แคทแย่แน่ คงต้องหน้าจืดไปงาน แต่พี่แพตติดงานอยู่ภูเก็ตนู้น ~ เลยส่งนักเรียนมาแทน
น้องเอิงมาแต่งหน้ากับคุณอาร์ทมาทำผมให้ ออกมาเป็นที่ถูกใจและก็ตกใจตัวเองที่ขนตาหนาเด้ง
กระพริบตาทีลมพัดแรงเลย *เพิ่งรู้สึกว่า ขนตานี่หนักเหมือนกันนะ 55~
รูปไม่มีเฉาะไม่มีแอพช่วยสวยเลย
อยากให้เห็นฝีมือช่างแต่งหน้า
ตัวเองก็เพิ่งเตรียมชุดไปงานได้ก่อนหน้าสองวัน บินกลับมาก่อนวันงานสามวัน หาช่างได้ก่อนวันงานห้าวัน
แต่ก็โอเคผ่านไปด้วยดี คนข้างๆแทบจำไม่ได้เพราะหน้าหนามาก ไม่ใช่ด้านนะ “แต่งหน้าหนามาก”
บอกช่างให้ครบว่าใส่ชุดสีอะไร งานแบบไหน ช่างจัดให้เลย
น้องเอิงแต่งหน้าเก่งมาก สัมภาษณ์ไประหว่างแต่งหน้าคุณอาร์ททำผมให้
ทั้งสองคนเรียนแต่งหน้าที่สถาบัน IMC ( International Make Up Center)
มีครูพี่แพตของเรานี่หละเป็นครูสอน
*memo ไว้ว่าจะติดต่อขอไปเรียนกับครูแพต*
เอารูปวันงานมาให้ดูบางส่วน หน้าเด้งติดทนอยู่ไปจนถึงเลิกงาน
ขนตานี่เด้งสุด ชนะเลิศไปเลย
แล้วมาต่อกันที่ [Beautydiary] ภาคสอง